Czy jedzie z nami pilot? Przejażdżka po Toruniu

Wpadliśmy na pomysł, że taki materiał może być przydatny. Audycja, którą przygotowaliśmy, to rodzaj ściągi dla Szanownych Kolegów z branży. Wyobrażamy sobie, że pilot, który wybiera się do Torunia czterdziesty trzeci raz z rzędu, może mieć szczerze dość triady, która wyskakuje tu z każdej lodówki. Gotyk, pierniki i Kopernik to silne marki. Chwilami aż za silne… Krzywa Wieża to wielka osobliwość, a Ratusz Staromiejski niezmiennie zachwyca, ale w pewnym momencie może dojść do przesytu. Wówczas trzeba powiedzieć – kochani, dziś zobaczymy Toruń z nieco innej strony! Ta audycja to rodzaj zachęty do zwiedzania miasta poza najbardziej utartymi szlakami.

Spacer po Toruniu – zwiedzanie z przewodnikiem

Spacerowanie to najtańszy sport świata. Ćwiczenie wszystkich partii mięśni, działanie zbawienne dla wagi i krążenia, relaks na wyciągnięcie nogi. Wyższym stopniem spacerowej „ogólnorozwojówki” jest przechadzka z przewodnikiem, dzięki której ćwiczy się nie tylko ciało, ale też umysł. Przewodnik przepędzi cię przez miasto, dzięki czemu stracisz kilka kilogramów, a zyskasz trochę wiedzy. A kiedy już dopadnie was zmęczenie, miast siadać na tyłku przy kawie i pierniku, możecie rozsiąść się w autokarze i resztę miasta zobaczyć z pokładu maszyny. To dobry sposób na to, by przekonać się, że Toruń to dużo więcej niż „starówka” (wzięta tu w cudzysłów, bo to słowo z gruntu warszawskie; starówkę ma jeszcze Lublin, ale wszędzie indziej za takie określenie mogą się obrazić).

Toruń – atrakcje poza Starym Miastem

Zatem co warto zobaczyć poza Starym Miastem? Jest tego sporo – Zamek Dybowski, kościół w Kaszczorku, kościół i klasztor na Podgórzu oraz kaplica na Barbarce. Warto zajrzeć do Fortu IV i Ogrodu Zoobotanicznego. Trzeba powłóczyć się po Bydgoskim Przedmieściu i zajść na Winnicę. My jednak wybraliśmy zupełnie inną trasą. Nasza pętla zaczyna się i kończy na Placu 18 Stycznia, a po drodze zaglądamy do Centrum Sztuki Współczesnej, zajezdni tramwajowej, miasteczka uniwersyteckiego, Młyna Wiedzy oraz „imperium” ojca Tadeusza Rydzyka. Wpadamy na Szubieniczną Górę, Rubinkowo oraz Mokre. Mówimy o płatkach śniadaniowych, przyborach higienicznych i… emaliowanej stali.

Se non è vero, è ben trovato, czyli kto zaprojektował kościół garnizonowy w Toruniu

Prosimy, byście wybaczyli nam drobne nieścisłości. Zwyczajnie „poczuliśmy krew”. Gdy przewodnik wpada w trans na trasie, musi trochę „nakłamać”, by ktokolwiek chciał go słuchać. Weźmy choćby kościół garnizonowy. Naukowiec napisałby lub powiedział: Z publikacji wynika jasno, że projektował go wyższy radca budowlany Schonhals z Ministerstwa Wojny (ten sam, który robił projekt dla Grudziądza), natomiast na miejscu prace prowadził Leeg, a nadzór z ramienia Urzędu Budowlanego – rządowy budowniczy Cuny (informację Orłowicza o Teufelu można włożyć między bajki o diabłach, albowiem jej początek bierze się ze zwykłego qui pro quo).

Przewodnik łapie jednak czarta za ogon i oznajmia swoim turystom, że to jedyny w świecie kościół pobudowany przez diabła. Sorry, taką mamy robotę.